Μου λείπει η αγκαλιά. Αυτή η αγκαλιά που σε κλείνει μέσα της και νιώθεις «Μωρός», αυτή η αγκαλιά που σου προσφέρει την αίσθηση του...

Καλοκαίρι σημαίνει να αφήνεις πίσω τα πάθη του χειμώνα. Να ανασαίνεις και με λυγμούς και δάκρυα στα μάτια να φιλάς το αλμυρό νερό της...

Απόψε η νύχτα αφιερώθηκε σε μένα αρνούμαι να μεγαλώσω Αναζητάς το αύριο, ένα μπουκέτο λουλούδια το μέσα μας, δυο παιδιά που κρύβονται...

Πάμε, λοιπόν, εσύ κι εγώ, από τον δρόμο, ίσως, τον πιο κοντινό, σ’ έναν γεμάτο με μήλα Παράδεισο. Πάμε να φάμε τους καρπούς, τους...

Όταν είμαστε μόνοι στο δωμάτιο, όταν τα παντζούρια είναι κλειστά, όταν δεν μας ενοχλούν οι θόρυβοι, νιώθω κάτι άλλο μέσα μου. Όταν μ'...

Αφήνω στα χέρια σου το σεντόνι του κόσμου. Τώρα στα χέρια σου κρατάς έναν μαύρο ουρανό. Να τον κρατάς γερά γιατί θέλει να ταξιδέψει –μην...

Στου έρωτα τα σκοτεινά της ρεύματα με οδηγεί. Παράλληλη ζωή κι αλλοτινή. Δυϊκή πραγματικότης. Κλειστά τα μάτια, το πνεύμα μόνο μένει...

Αυτός σηκώθηκε έφυγε έγινε σκιάχτρο κανείς δεν τον κατάλαβε. Μια μέρα τόνε πιάσανε ανάμεσα στις καλαμποκιές και τα σιτάρια να γυροφέρνει...

Και το ξέρω εγώ στο τέρμα αυτό τι μένει, σαν κοράκια που γυρεύουν οι μνηστήρες. Και η Πηνελόπη άλλο πια δεν περιμένει τον δικό της...

Τα άστρα παίζουν κρυφτό με τις ψυχές των ανθρώπων. Χάνονται στο γαλάζιο, κάνουν νοήματα και ξεκουράζονται πίσω από την μεγάλη ελιά του...

Δε λέμε να ζήσουμε. Λέμε να περάσουνε οι μέρες. Δε σκεφτόμαστε όνειρα. Πατάμε στης πόλης τ' απόνερα. Ανάσες μισές. Εκείνες τις νύχτες που...

Τι είναι άραγε η ευτυχία; Στιγμές δεν είναι; Αυτή είναι λοιπόν μια ευτυχισμένη στιγμή. Διαβάζω ένα βιβλίο γιομάτο ανθρώπινα όνειρα...

Μίλα – Δεν την αντέχω την σιωπή. Δεν την μπορώ όταν προκύπτει από σένα. Τόσο σκοτεινή, σαν την θεά Αφροδίτη, που μπορώ επιτέλους ν’...

Χάρτινα πρόσωπα Ανακυκλώσιμο, Επεξεργασμένο… Χαρτί Χάρτης, Πελάγη Κι εσύ… Χαμένος Χαρτογραφώντας… Θαλάσσιος πνιγμός Καταδικάζεσαι… Χθες...

Είσαι μια μέρα της άνοιξης η τρίτη, η πέμπτη, η τελευταία, η πρώτη και η δωδέκατη, ηλιόφωτη κι ωραία. Λίγο απ' το γαλάζιο σου έλα και...

Αν μπορούσα να πετάξω, θα γυρνούσα στην ζωή την πλέον ευγνωμονούσα. Στη ζωή της χάριτος και της ευσπλαχνίας, που τα μάτια ακόμα νεογνά...

Αυτό το μικρό θαύμα! Εκεί που μοιραζόμαστε τις πίκρες και τις γλύκες, τους πόνους και τις χαρές, τα δυσάρεστα και τα ευχάριστα. Εκεί που...

Γυρίζω από μια δουλειά, απόγευμα προς βράδυ. Κόσμος κυκλοφορεί έξω, τα μαγαζιά ακόμα ανοιχτά. Παρατηρώ γύρω μου. Κάποια στιγμή μια...

Μεταγλωσσική Τα τραγούδια των κύκνων και τα φτερά των αγγέλων πλαισίωναν τη μουσική συμφωνία των όντων καθώς οι άνθρωποι πότε κοιτάζοντας...

Και όσο κι αν θυμώνω, όσο κι αν αγανακτώ, μπορεί κάποτε να έρθει η στιγμή της παραδοχής πως αν δεν είχες έστω και ένα από τα ελαττώματά...