Θα αρχίσω με τη λέξη λογική και θα τελειώσω με τη λέξη μύθο (για να παραθέσω τις δύο λέξεις του αγαπητού ποιητή Λάσκαρη). Τα υπόλοιπα χάνονται στην πλάνη των συλλογισμών, της κοινώς αποδεκτής λογικής μου.
Οι λέξεις γίνονται τα θεμέλια των πιο πειστικών μύθων.
Η διττότητα των λέξεων, η αμφισημία, η επιστράτευση των εικόνων, οι ειδικές σημάνσεις και διακυμάνσεις.
Λέξεις στο συνειδητό και στο ασυνείδητο (άραγε είναι ίδιες;).
Ατομικό και συλλογικό συνειδητό και ασυνείδητο. Η ατομική συνείδηση απορροφάται από το συλλογικό ασυνείδητο.
Και αν ο παραπάνω συλλογισμός μου δε βγάζει νόημα, ίσως είναι επειδή ο κόσμος μου είναι δυσνόητος.
Ψάχνοντας να βρούμε το εγώ μας, χανόμαστε στον μύθο ενός συλλογικού ασυνείδητου που φτιάχτηκε πριν από εμάς για εμάς. Και υπολογίζουμε στη δύναμη των λέξεων για να βρούμε τη λογική μας. Τις μαθαίνουμε, τις μεγαλώνουμε, τις βάζουμε σε σειρά για να μας οδηγούν, να διαμορφώνουν τις σκέψεις και να συγγράφουν το λεξικό των νέων συναισθημάτων μας.
Πριν από εμάς, όμως, η κατεύθυνση σε αυτές δόθηκε από τον μύθο. Άντε να βρεις το λογικό στις λέξεις... Νεράιδες μυθικές που εμφανίζονται στα νερά και στο πρώτο βλεφάρισμα των ματιών, χάνονται. Που σε κάνουν να πιστέψεις σε μια όμορφη ιστορία, σε βυθίζουν στην πλάνη ενός λεκτικά όμορφου μύθου για να μη συνειδητοποιήσεις ποτέ ότι πάντα ζούσες σε αυτόν.
Μου άρεσε πάντα ο μύθος με τον Δαίδαλο και τον Ίκαρο. Με εκείνα τα κέρινα φτερα που έλιωσαν κοντά στον Ήλιο. Που έφτασαν πολύ ψηλά απλά για να χαθούν. Κάθε βράδυ, με μεράκι και επιμονή, μέλισσες υφαίνουν σαν σε κηρήθρα τα κέρινα φτερά μου. Σαν ξυπνήσω, όμως, λιώνουν και αυτά στης λογικής το μύθο. Ζούμε λογικά, χωρίς να συνειδητοποιούμε πως ισορροπούμε στα υπαρκτά όρια ενός λογικοφανούς μύθου.
Και αν οι λέξεις μου αντί για σοβαροφανείς, φαντάζουν μυθικές, είναι γιατί απολαμβάνω αυτή την επικάλυψη. Η προσπάθειά μου να πω πολλά, ενώ αφήνομαι σε μια πληθώρα κενών λέξεων (δεν είναι κενές).
Και όταν τα φτερά του μύθου νεκρώσουν, η λογική κοιμάται κι αυτή. Ο μύθος θα ζωντανέψει ξανά. Και η λογική θα έχει την αίσθηση πως ζει.
Εσύ, μην ανησυχείς! Θα τη βάζω κάθε βράδυ για ύπνο (τη λογική μου).
Yorumlar