Μαγεία

Υπάρχει;

Φυσικά και υπάρχει μαγεία, παντού και πάντα, όποια πέτρα κι αν σηκώσεις θα βρεις λίγη.

Δε με πιστεύεις ε; Θα σου πω ένα μυστικό, λοιπόν.

Έχω μυωπία, πολλή και πολύ.

Μ’ αρέσει να μη φοράω γυαλιά και φακούς καμιά φορά, εξοικειώνομαι με το περιβάλλον.

Δε θέλω να εξαρτώμαι από τίποτα φτιασιδωτό.

Μετά από χρόνια παρατήρησα πόσο ενδιαφέρον είναι να μη βλέπω ανθρώπους αλλά φιγούρες,

να μη διακρίνω εκφράσεις αλλά χειρονομίες,

να μην αντιλαμβάνομαι κινήσεις αλλά γλώσσα του σώματος.

Η έκτη αίσθηση, η κιναίσθηση, εντείνεται όταν κάποια άλλη από τις βασικές φθίνει η εξαλείφεται.

Θα μου πεις γιατί έχει ενδιαφέρον αυτή η υπόθεση; Χα..

Μα, επειδή έτσι νιώθω διαφορετική, ανώτερη και άτρωτη,

δεν μπορώ να εστιάσω στην απόρριψη της φωνής μου όταν σιγοτραγουδάω,

δεν μπορώ να εστιάσω στην αποδοχή της εμφάνισης μου όταν περπατάω.

Μπορώ να παρατηρώ τον κόσμο ευθαρσώς και αδιακρίτως χωρίς να παρεξηγηθώ,

γιατί πολύ απλά δεν το ξέρω!

Μπορώ να κάνω προβολή τους φόβους και τις ανασφάλειες μου στον περαστικό,

να τις ταυτίσω με το κορμί του, ώστε όταν χαθεί να με πείσω ότι τα πήρε μαζί του.

Κάτι σαν αποκούμπι, με αξιοπρέπεια και συνείδηση όμως.

Κι όλα αυτά χωρίς ο εγκέφαλός μου να καταγράψει κριτική,

μιας και τα μάτια δεν είναι παρά ο καθρέφτης της νοητικής διαδικασίας της όρασης.

Αν αυτό δεν είναι μαγεία, τότε τι;

---

Αλίκη