Ένα φίλος, πνοή ζωής
στα βάθη της μοναξιάς
Όταν το οξυγόνο απορροφάται
από διψασμένους τοίχους
Όταν ορμητικά κυλούν ποτάμια δακρύων
και βυθός γίνονται τα αναφιλητά
Ένας φίλος, ριπή ζεστού ανέμου
στη χιονοστιβάδα του καταχείμωνου
Όταν η θερμοκρασία μειώνεται επικίνδυνα
έτσι που κοντεύει να παγώσει η καρδιά
Όταν το παλλόμενο στις φλέβες αίμα
αναζητά οδυνηρή διέξοδο
Ένας φίλος, νερό δροσιστικό
στην έρημο των σκέψεων
Όταν όαση δεν εμφανίζεται καμία
και το μαρτύριο τέλος δεν έχει
Όταν ψιλή άμμος θολώνει τη ματιά
και τα βήματα οδηγούν στον γκρεμό
Ένας φίλος, χείρα βοηθείας
στο σκοτάδι της απόγνωσης
Όταν το μονοπάτι μοιάζει αδιέξοδο
κι η επιστροφή αδύνατη
Όταν το κορμί δεν στέκεται όρθιο
και το κουράγιο έχει στερέψει
Ένας φίλος, μάννα εξ ουρανού
στην πείνα της ρηχότητας
Όταν ο κορεσμός της ψυχής δεν προκύπτει
από σχέσεις της στιγμής
Όταν λιμοκτονεί περιμένοντας
το γνήσιο για να χορτάσει
Ένας φίλος, γλυκόπιοτο κρασί
στην ξηρασία της απομόνωσης
Όταν χαρά και στεναχώρια
αναμειγνύονται απόλυτα
Όταν κράμα από πίκρες
μόνο προσφέρει η ζωή
Ένας φίλος, βελουδένιες αγκαλιές
κι ελπιδοφόρα χαμόγελα
συνοδεύουν τις συναντήσεις
Αυτά χρειάζεται πραγματικά
ένα κορμί που λαχταρά
το αντίδοτο στο μίσος.
Commentaires