Λέξεις

Δυο κουβέντες, έστω βιαστικές,

όσο κάνει να τελειώσει ένας καφές,

αυτό ζητάω.

Το τώρα γρήγορα γίνεται χθες,

μα εγώ αυτές τις δυο κουβέντες τις μικρές,

θα τις κρατάω.

Λέξεις σκόρπιες, λέξεις μερικές,

ειλικρινά θέλω μονάχα αυτό,

να θυμηθώ το συναίσθημα

να σου μιλώ.

Και σε ρωτώ,

πόσο κοστίζουν δυο στιγμές;

Με ‘πιασα πάλι μόνο μου προχθές

να μετρώ όλες τις λέξεις που μου λες.

Πέτρος Παπαντωνάκος