Η νύχτα

Έρωτας – φόβος – μνήμη – νύχτα

Για μένα η σειρά δεν είναι αυτή

Όλα ξεκινούν από τη νύχτα

Πάντα είναι η νύχτα

υπεύθυνη για το καθετί

Αυτή κάνει τα μάτια να λάμπουν λίγο περισσότερο, σαν αστέρια

Κάτι παραπάνω από αστέρια

Γιατί τα μάτια είναι ένα σύμπαν που σε κοιτάει

Δεν χρειάζεσαι καμία άλλη αίσθηση

Αρκεί μόνο η όραση για να τα νιώσεις όλα

Όλα θα γίνουν ισχυρό βίωμα

Έρωτας – ανάγκη

Ζωή – ανάσα

Φόβος – απογοήτευση

Ώσπου έρχεται η πραγματικότητα και σε χαστουκίζει βίαια, τυραννικά

Πώς μπόρεσες να ελπίζεις;

Η ευτυχία σου – άνθρωπε – είναι προσωρινή

Έτσι ορίζει η μοίρα των θνητών

Είσαι Θεός ή Άνθρωπος;

Το βίωμα για τους ανθρώπους γίνεται μνήμη, ανάμνηση, πανάκεια

Μην είσαι αχάριστος

Αυτό ακριβώς σε κρατάει στη ζωή

Κι αυτό έρχεται τη νύχτα

Πάντα είναι η νύχτα

υπεύθυνη για το καθετί