Μια μέρα θα σου αφιερώσω ένα ποίημα
που όμοιό του δεν θα έχει γραφτεί.
Γνήσιο θε να 'ναι σαν το γάργαρο γέλιο σου
που σπάνια ακούω μα συχνά αποζητώ.
Ηχηρό σαν την ηχώ που σπάει την ησυχία
σε μέρη απόμερα μα γεμάτα ζωή.
Άφθονο σαν την απύθμενη αγάπη
που έντονα νιώθεις μα δείχνεις φειδωλά.
Το ποίημα που θα σου αφιερώσω μια μέρα
θα είναι δικό σου μόνο και δικιά σου εγώ.
Όλβιο θε να 'ναι σαν την όμορφη όψη σου
που σαν αντικρίζω ξεχνώ τ' όνομά μου μα θυμάμαι πως ζω.
Μελωδικό σαν τη μείζονα μι,
σαν το τραγούδι που διαδέχεται τη σιωπή.
Ρομαντικό σαν το ροζ των ραντεβού μας
που προσμένω ακόμα όπως την πρώτη φορά.
Το ποίημα που θα σου αφιερώσω μια μέρα
θα είναι για σένα μόνο και για σένα εγώ.
Comentarios