Μου είπαν να μην πιέζομαι.
Δεν έχουν άδικο.
Αλλά δεν ξέρω πώς.
Μου είπαν να μην βάζω πρόγραμμα.
Έχουν δίκιο.
Αυτό πρέπει να κάνω.
Αλλά δεν ξέρω πώς.
Μου είπαν να χαλαρώσω.
Δεν έχουν άδικο.
Αυτό πρέπει να κάνω.
Να απολαμβάνω τις στιγμές ηρεμίας.
Αλλά δεν ξέρω πώς.
Μου είπαν να μην είμαι τόσο ευαίσθητη.
Έχουν δίκιο.
Αυτό πρέπει να κάνω.
Να μην αφήνω τα δάκρυα να με κατακλύζουν.
Να μην το δείχνω τουλάχιστον στους άλλους.
Αλλά δεν ξέρω πώς.
Μου είπαν να μην διαβάζω τόσο πολύ.
Να μην καταδυναστεύομαι από τα πρέπει.
Δεν έχουν άδικο.
Αυτό πρέπει να κάνω.
Πρέπει όμως και διαβάζω πολύ.
Τι πρέπει τελικά να κάνω;
Α ναι, να μην καταδυναστεύομαι από τα πρέπει.
Έχουν δίκιο, αυτό πρέπει να κάνω.
Αλλά δεν ξέρω πώς.
Μου είπαν να ζω για το τώρα.
Το μέλλον ανήκει στο μέλλον και το παρελθόν στο παρελθόν.
Δεν έχουν άδικο.
Αυτό πρέπει να κάνω.
Η ζωή είναι μικρή, η ζωή είναι ωραία.
Ζήσε λοιπόν.
Αλλά δεν ξέρω πώς.
Μου είπαν να αδειάσω το μυαλό μου από σκέψεις.
Να μην σκέφτομαι τόσο.
Έχουν δίκιο.
Αυτό πρέπει να κάνω.
Έτσι κι αλλιώς δεν με βοηθάνε σε τίποτα.
Μόνο βυθίζομαι σε αυτές.
Απόβαλέ τες λοιπόν.
Σύμφωνοι, αυτό πρέπει να κάνω.
Αλλά δεν ξέρω πώς.
Μου είπαν να κοιμάμαι νωρίς.
Δεν έχουν άδικο.
Αυτό πρέπει να κάνω.
Τα καλά παιδιά κοιμούνται νωρίς.
Κλείσε το φως λοιπόν.
Και μην πεις ότι δεν ξέρεις πώς.
Μα και που ξέρω πώς, δεν ξέρω αν θα τα έχω καταφέρει.
Δεν θα έχω σκληρύνει.
Δεν θα έχω μάθει να ζω για το τώρα.
Δεν θα έχω σταματήσει να σκέφτομαι.
Πώς να κοιμηθώ λοιπόν;
תגובות